Hatay Restaurant 1967 - Bostancı - İSTANBUL

Yazar: Erşen T. • 20 Haziran 2022 • Restoranlar (Üye Yorumları)

Hatay Restoran’a ilk gidişim babamla birlikte ilk gençlik yıllarıma denk geliyor. İkinci gidişimde birkaç arkadaşımla birlikte 10 yıl kadar sonra oldu. Son gidişim ise 16 yıl sonra 2022 Haziran’ına denk geldi. Mekân hiç değişmemiş. Zamanda donmuş gibi günümüze dek gelmeyi başarmış. Bütün duvarlar burayı mesken edinmiş sanatçı camiasından anılar ile dolu. Ayrıca mekânın son işletmecisi Osman Bey’in kaligrafik eserleri de eklenmiş. Kendisi de buranın eski bir müdavimi ve bir sanatçı olduğu için mekânı olduğu gibi korumak konusunda başarılı. 1967’de Kadıköy’de kurulan mekân, 1986’dan beri şimdiki yerinde bulunuyor. Mekânın buraya özgü bir özelliği de açıldığı günden beri bir anı defteri tutuluyor olması. Şimdiye dek 26 cilt dolmuş. Tüm bu yazıların kitap haline getirilmesi gündemde. Ben de adet olduğu üzere deftere bir şeyler yazdım. Osman bey her müşterinin masası için bir hatıra kartı çiziyor. Bu da başka bir yerde olmayan bir özellik.

Burayı devralalı henüz yedi ay olmuş ama mekânın müşteri potansiyeli artmaya devam ediyor. Daha kapıdan girerken mekânın klasik yapısını hissediyorsunuz. Dışarıda birkaç masası var. Sol tarafta küçük çerçeveler içinde resimler sergileniyor. İçeriye girdiğinizde ise tarihi duvarlar sizi karşılıyor. Buranın başlıca özelliği Cemal Süreyya’ya adanmış olması diyebilirim. Onun oturduğu masa belirtilmiş. Tepesinde çantası asılı. Salonun bittiği yerde küçük bir büstü konmuş. Arkasında kısa bir şiiri duvara asılmış.

Eşimle gittiğim mekânda fiks menü (340₺) almayı tercih ettik. Rezervasyonla gitmekte fayda var. Hafta içi olduğu için aşırı dolu değildi ama boştu da diyemem. Alt kat sigaralı ve haftada iki kez canlı müzik var. Bizim oturduğumuz giriş katında ise sigara içilmiyor ve daha sakin. Hatay kırık zeytini ikram olarak masalara geliyor. Menü kapsamında birer dilim beyaz peynir yanında kavun, altı çeşit meze, iki çeşit ara sıcak, roka salatası ve seçmeli bir ana yemek alabiliyorsunuz. Finalde ise tatlı veya meyve tabağı. Acılı ezme, tekmil fava, fasulye pilaki, semizotu salatası, deniz börülcesi, şakşuka hızla masaya geldi. Bir sepet dolusu kızarmış ekmek de yerini aldı.

Otlu mezeleri ve şakşukayı özellikle beğendim. Ara sıcak olarak pastırmalı humus ve yaprak ciğer geldi. Humus standarttı. Ciğerle aram yoktur ama eşim ciğeri çok beğendi. Çoğu müşterinin buranın ciğerinin beğendiğini öğrendik. Ana yemek için fazla doymuştuk. Bir porsiyon güveçte işkembe (55₺) söyledim. Bana göre biraz daha yumuşak pişirilmeli ve sos da eklenebilir ama bu haliyle de gayet güzel yeniyor. Son olarak küçük bir meyve tabağını paylaştık.

Klasik bir meyhanede demlenmek isterseniz buraya mutlaka uğrayın derim. Geçmişi her anlamda hissedebileceğiniz özgün bir meyhane. #KanGurular Erşen T.

My first visit to Hatay Restaurant was my father on my teenage years. I was together with my a few friends after 10 years later on my second visit. My last visit was on June 2022 after 16 years later. The venue has become same. It managed to reach today like frozen in time. All the walls are full of memories of artistic community who made here their domicile. Besides the calligraphic works of Osman Bey, the last manager of the venue, has added. He is successful to protect the venue as is due to he is also an old regular of here and an artist. The venue established in 1967 has located at its current location since 1986. Another unique feature of the venue is they have been keeping a diary since it has opened. Customers have filled 26 volumes till now. They want to publish these writings as book. Osman Bey is drawing a calligraphic memory card for his every customer. It is also a unique feature like diary.

He has managed here only for seven months but its customer potential is keeping to increase. As you enter the inside you feel the classical atmosphere of the venue. There are a few tables outside. Some paints in small frames are exhibiting on the left side. When you enter the inside area, historical walls welcome you. The main feature of here is a place that devoted to Cemal Süreyya. They signed the table that he sat. His bag is hanging on it. They put a small bust of him. Behind of it a short poet of his hanged on the wall.

We preferred fix menu (340₺) with my wife. You should make reservation. It was not very crowded due to it was a week day but it also not too much calm. The downstairs is smoking area and there are live music performance two times in a week. The entrance floor is non-smoking area and calmer. Hatay green olive comes to tables as offering. You can take one slice of white cheese and melon, six kinds of meze, two kinds of hot starters, rocket salad and one main course. Finally, a dessert or fruit plate. Hot paste, broad beans, bean salad, purslane salad, sea beans, şakşuka came to table in a fast way. They also served one basket of toasted bread

I especially liked herbal mezes and şakşuka. Hummus with pastrami and liver came as hot starters. Hummus was standard. I do not like liver but my wife loved it. We learned that it is a popular dish for many customers. We are too full for main course. I ordered one portion of tripe in casserole. (55₺) It was a bit hard and they can add sauce for me, though it could be eaten easily. We finally shared a small fruit plate.

If you want to spend time at a classical pothouse, you should visit here. You can feel the past in every meaning in this unique pothouse. #KanGurular